Το Βυζάντιο είναι ένας κόσμος γεμάτος φασαρία, κίνηση, θαύματα, μυστήρια, τραγούδια, γιορτές, πλούτη, μάχες, ιστορίες. Ένας κόσμος γεμάτος χρώματα. Κόκκινος, όπως η πορφύρα των αυτοκρατόρων του. Χρυσός, όπως τα φόντα των ψηφιδωτών στις εκκλησίες του. Μαύρος, όπως τα ράσα των καλογέρων του. Άσπρος, σαν τις χώρες τις άγνωστες έξω από τα σύνορά του. Γαλάζιος, σαν τη θάλασσά του και σαν τα φουστάνια των αρχοντισσών του. Πράσινος, σαν τα σπαρτά στους απέραντους ανοιξιάτικους κάμπους του. Αλλά όχι μόνο. Το Βυζάντιο ΔΕΝ έχει μόνο έξι χρώματα.
Το ΚΟΚΚΙΝΟ, τώρα, έχει τις πιο φανταχτερές ιστορίες. Αυτές που τραβάνε το μάτι, το μαγνητίζουν και καμιά φορά το καίνε. Έχει τις μάχες, τους θρόνους, τα σκαρπίνια των αυτοκρατόρων. Έχει κάτι παθιασμένες αγάπες, επικίνδυνες. Έχει λάβαρα που ανεμίζουν πάνω από κάμπους ποτισμένους στο αίμα. Έχει στρατιώτες δικούς του, τραγούδια, υπομονή κι επιμονή και λύσσα. Το κόκκινο βιάζεται. Λαχανιάζει και σφυρίζει σαν τη φωτιά. Έχει πόλεις, έχει δρόμους, έχει λόγια και λεφτά. Έχει καβγάδες, έχει και φιλιά. Το Κόκκινο έχει την Ανταρσία και την Επανάσταση.
