Μπανάκι κάνω, πιτζαμάκια φορώ, παραμύθι χαζεύω, την αγκαλιά της μαμάς γυρεύω. Όμως τη νύχτα όταν ξυπνώ, το γάλα το δικό της αναζητώ. (* το παιχνίδι αναζητώ) Τότε που όλα κοιμούνται και με μια φωνή διηγούνται «Το βράδυ όλα κοιμούνται μην το ξεχνάς το πρωί γάλα ξανά της μαμάς». (* το πρωί παιχνίδι ξανά) Η πολυθρόνα συμφωνεί, ο καναπές ροχαλίζει, το καγκουρό μες τον ύπνο του σιγομουρμουρίζει. Εγώ πάλι δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό,μα κάποιος με πείθει στο κρεβάτι ξανά να χωθώ… Μάλλον το Ζ που κοιμάται κρυμμένο στο φωτιστικό.