Θέατρο, Τόμος Ζ': Μια Συνάντηση Κάπου Αλλού. Η Τελευταία Πράξη. Μια Κωμωδία

ΡΑΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ: …«αν λέω αλήθεια ότι είμαι ρακοσυλλέκτης», εσύ με ρώτησες…;
ΕΦΗΒΟΣ: …εγώ…
ΡΑΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ: …είμαι… όμως μην σκεφτείς κι εσύ την ίδια γλυκάντζα επειδή κάποτε διάβαζες Μαξίμ Γκόρκι και Εμίλ Ζολά, δεν είμαι θύμα της κοινωνίας… είναι μια αποκλειστικά δική μου μελετημένη επιλογή…
ΕΦΗΒΟΣ: …δηλαδή, αυτό διάλεξες για δουλειά…;
ΡΑΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ: …άρχισα με διάφορες άλλες, αλλά καμιά σαν κι αυτή…! ειν’ ένα παρατηρητήριο, ένα «ανθρωποσκοπείο» που μετρά πόση πλάνη οδεύει κάθε μέρα για πολτοποίηση…! και μοιραία βέβαια, όπως τα πάντα στη ζωή, και για ανακύκλωση… διότι ακόμα και εμείς οι άνθρωποι – και με όλα μας τα αξεσουάρ, παπούτσια, σώβρακα, μνήμη, ιδέες, αμαρτίες – προϊόντα ανακυκλώσεως είμαστε…!

Απόσπασμα από το θεατρικό έργο: «Μια συνάντηση κάπου αλλού», Μέρος δεύτερο, Εικόνα και Ανάμνηση όγδοη, από το Θέατρο, τόμος Ζ’, Κέδρος, 1998