Βραβείο Viareggio Repaci 2006 - Opera Prima
Αυτό το εκπληκτικό, συνταρακτικό ταξίδι στον επιχειρηματικό και εγκληματικό κόσμο της Καμόρα αρχίζει και τελειώνει επί τα ίχνη των εμπορευμάτων, του κύκλου ζωής τους. Από τη μια, τα ολοκαίνουρια, «φρέσκα» εμπορεύματα, που με τις πιο διαφορετικές μορφές –πλαστικά αντικείμενα, σινιέ ρούχα, βιντεοπαιχνίδια, ρολόγια– φτάνουν στο λιμάνι της Νάπολης και, προκειμένου να ταξινομηθούν πρώτα σε στοκ κι έπειτα να κρυφτούν, αναποδογυρίζονται από τα γιγαντιαία κοντέινερ για να κατακλύσουν κτίρια σκοπίμως αδειασμένα από τα πάντα, κτίρια που θυμίζουν ξεκοιλιασμένα πλάσματα, δίχως εντόσθια. Και από την άλλη, τα νεκρά πλέον εμπορεύματα που, απ’ όλη την Ιταλία και την Κεντρική Ευρώπη, με τη μορφή χημικής σκωρίας, τοξικών ιζημάτων, λάσπης αλλά και ανθρώπινων σκελετών, χύνονται αυθαίρετα στις εξοχές της Καμπανίας, όπου μεταξύ άλλων δηλητηριάζουν τα ίδια εκείνα αφεντικά που χτίζουν στα εδάφη αυτά τις γελοίες, πολυτελείς κατοικίες τους –ρωσικές ντάτσες, χολιγουντιανές βίλες, καθεδρικούς από τσιμέντο και πολύτιμα μάρμαρα–, οι οποίες δε χρησιμεύουν μόνο για να επιβεβαιώσουν την απόκτηση εξουσίας, αλλά μαρτυρούν και παράλογες ουτοπίες, μεσσιανικές παρορμήσεις, ζοφερές χιλιαστικές δοξασίες.
Αυτή είναι σήμερα η Καμόρα, ή μάλλον το «Σύστημα», μια και τη λέξη «Καμόρα» κανείς δεν τη χρησιμοποιεί πια: αφενός, μια επιχειρηματική οργάνωση με εντυπωσιακές διακλαδώσεις σε όλο τον πλανήτη και μια διαρκώς επεκτεινόμενη γκρίζα ζώνη, όπου είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς πόσος πλούτος προέρχεται κατευθείαν από το αίμα και πόσος από απλές οικονομικές συναλλαγές. Αφετέρου, ένα εγκληματικό φαινόμενο που επηρεάζεται βαθύτατα από τη θεαματικοποίηση που του προσδίδουν τα μέσα, προς χάριν της οποίας οι αρχιμαφιόζοι αντλούν έμπνευση από τα ρούχα και τις κινήσεις των κινηματογραφικών αστέρων, αλλά και από πλάσματα της φαντασίας, από τους γκάνγκστερ του Ταραντίνο μέχρι τα δυσοίωνα οράματα της ταινίας Το Κοράκι με τον Μπράντον Λι. Μορφές όπως ο Τζεναρίνο ΜακΚέι, ο Σάντοκαν Σκιαβόνε, ο Τσιτσότο του Μεσονυχτίου, ο Τσιρούτσο ο Εκατομμυριούχος, που, αν δεν είχαν προκαλέσει το θάνατο δεκάδων ανθρώπων, θα έμοιαζαν από κάθε άποψη με χαρακτήρες επινοημένους από κάποιον σεναριογράφο με υπερβολική φαντασία.
Σε αυτό το συναρπαστικό και σχολαστικά τεκμηριωμένο βιβλίο, ο Ρομπέρτο Σαβιάνο μάς μεταφέρει τόσο την παράτολμη και επεκτατική χρηματοοικονομική λογική των φατριών της Νάπολης και της Καζέρτα, από το Σεκοντιλιάνο ως το Καζάλ ντι Πρίντσιπε, όσο και την εξημμένη εκείνη φαντασία που παντρεύει την επιχειρηματική νοοτροπία με τη θανάσιμη μοιρολατρία των σαμουράι του ιαπωνικού μεσαίωνα.
Προέκυψε λοιπόν ένα βιβλίο αντικανονικό και δυνατό, παθιασμένο και σκληρό, αντικειμενικό και συγχρόνως οραματικό, ερευνητικό και λογοτεχνικό, μεστό φρίκης αλλά και ανησυχητικής γοητείας, ένα βιβλίο στο οποίο ο νεότατος συγγραφέας, γεννημένος και μεγαλωμένος στην επικράτεια της πιο απάνθρωπης έκφρασης της Καμόρα, εμπλέκεται πάντοτε προσωπικά. Πρόκειται για σελίδες που γραπώνουν τον αναγνώστη από το λαιμό και τον παρασύρουν σε μια άβυσσο όπου πράγματι καμία φαντασία δεν είναι ικανή να φτάσει.
Το βιβλίο μεταφράζεται και κυκλοφορεί σε 33 γλώσσες και ο συγγραφέας του τελεί υπό την προστασία του ιταλικού κράτους. Επί τη εκδόσει του βιβλίου στα ελληνικά, θα δημοσιευτούν συνεντεύξεις και κείμενα σε μεγάλες εφημερίδες και περιοδικά.
